طراحى پرتره نياز به توانایی خاصى دارد، به خصوص اگر طراح بخواهد دو وجه مهم را در كارش به نمايش بگذارد: رعايت كردن اصل شباهت و داشتن سبك بصرى منحصر به فرد.
البته حفظ هويت و شباهت براى نوع ايده‌هايى كه آزادانه و با جسارت طراحى مى‌شوند؛ مشکل اما قابل ستايش است. هنر پرتره چه در تصويرسازى، چه در كاريكاتور و چه در عكاسى محبوبيت خاصى دارد. شايد به دليل آن كه صورت‌هاى ما به تنهايى گوياى همه چيز هستند و تمام شخصیت و احساسات را به نمايش مى‌گذارند.
در اين پست مجموعه‌اى از تصويرسازى‌هاى پرتره «محمود مختارى» را به نمايش خواهيم گذاشت. پرتره‌هايى كه محمود به گفته خودش بی‌اندازه به آن‌ها علاقه دارد! او می‌گوید: «نگاه کردن و دقت به ظرافت‌ها و تنوع خلقت صورت آدم‌ها از بزرگ‌ترین و همیشگی‌ترین لذت‌های زندگی من است»
این مجموعه در فاصله‌ی زمانی سال‌های ٢٠٠٩ تا ٢٠١٣ میلادی طراحی شده است. گفتنى است تصویر پرتره‌ی «فرشید شفیعی» نقاش و تصویرگر معاصر، با عنوان «من بابای بارانم» در جشنواره ملی جوان ایرانی در بخش تصویرگری بزرگ سال، مقام دوم رو کسب کرد.
با ما همراه باشید تا از این مجموعه که به صورت اختصاصی در اختیار روزرنگ گذاشته شده است، دیدن کنیم.
