لابی تئاتر عمومی نیویورک یکی از قویترین و چشم نوازترین فضاها برای علاقه مندان به تئاتر در نیویورک تبدیل شده است. این پروژه به عنوان بخشی از یک نوسازی مهم توسط طراح گرافیک، پائولا شر و تیم نه نفره او که متشکل از معماران و طراحان مختلف می باشند اجرا شده است.
بنای نوسازی شده در پاییز گذشته بازگشایی شد؛ اما به هنگام بازگشایی برخی از طرح های گرافیکی بنا ناتمام مانده بود که به تدریج در طول چند ماه به انجام رسیدند. هم اکنون کار اصلی بر روی سرسرا به اتمام رسیده و پائولا شر و تیمش دستکاری‌های نهایی را بر روی بخشهای دیگر پروژه انجام می‌دهند.
شر و تیم او برای فضای بیرونی یک سایه بان جدید طراحی کردند که به هنگام ورود به طور چشم‌گیری لوگوی تئاتر را در شیشه بطور واضح و شفاف ارائه می‌دهد. این سایه‌بان، روشن و باروح است و ورودی باعظمتی ایجاد می‌کند اما در عین حال ظاهر نمای سردر تاریخی ساختمان را به طور قابل توجهی تغییر نمی‌دهد. همچنین مکان‌های مشخصی برای نصب پوسترهای تئاتر تعبیه شده است که در امتداد خیابان مقابل ساختمان قرار داده شده است.
گرافیک محیطی داخل ساختمان، به شکل مبتکرانه‌ای با نوع معماری بنا همراه شده تا هویت تالار را مانند بخشی جدایی ناپذیر از ساختمان با هم تعریف کند. با استفاده از تایپوگرافی که شاخصه بیان این پروژه است، علاقه‌مندان به تئاتر راهنمایی شده و به یک فضای دوستانه هدایت می شوند که مخاطب را به درنگ کردن وامی‌دارد.
در مرکز لابی بازسازی شده یک میز دایره‌ای وجود دارد که مشخصه نوع بزرگ مقیاس و ابعادی لوگو می‌باشد. طراح، یک مجسمه شبیه به چلچراغ چند رسانه‌ای را بر بالای میز آویزان کرده که اثر هنرمند بن روبین می‌باشد. نام این اثر، دستگاه شکسپیر است و به صورت تصادفی عباراتی از آثار شکسپیر را ارائه می‌دهد و توسط نورافکنهایی احاطه شده که اطلاعاتی در مورد تولیدات کنونی فراهم می‌آورد. باجه پشت لابی هم یک کولاژ رنگی از پوسترهای منتخب دو دهه اخیر است. همچنین به عنوان نمایش امضای حامیان و اهداکنندگان مالی به این آمفی تئاتر ، شر یک سیستم ابعادی ایجاد کرده که نشان دهنده نشانه‌ی اهداکننده به صورت آجرهایی است که در امتداد دیوار قرار دارد. هر چه هدیه بزرگتر باشد، آجر هم بزرگتر است. در ادامه همراه روزرنگ باشید تا به تماشای تصاویر این آمفی تئاتر برویم
