تاکسی ها در کشور پر جمعیت هندوستان، به ویژه در شهر مومبای (Mumbai) تنها به عنوان یک وسیله نقلیه تلقی نمی شوند بلکه به عنوان یک سمبل فرهنگی نیز به حساب می آیند. هر راننده تاکسی از نظر ظاهری برای اتومبیل خود وقت می گذارد تا آن را نسبت به دیگر رقبای خود بهتر کند و توجه بیشتری را به خود جلب کند. به همین دلیل گروهی به نام تاکسی-فابریک (TaxiFabric) ایجاد شده است تا به راننده ها ایده های جالب و حتی کاربردی ارائه دهد چرا که اکثر راننده ها خیلی از نکات هنری را نمی دانند و نمی توانند آنطور که باید تاکسی خود را دیزاین کنند.
دیزاین در هندوستان همیشه دیدگاهی محدود و مفهومی پیش پا افتاده داشته است و به همین دلیل تاثیر بخصوصی در بیشتر زمینه های شغلی نگذاشته است. در این کشور، هیچوقت به طور گسترده از دیزاین به عنوان یک وسیله ارتباطی و موثر استفاده نشده است بطوریکه نسل های قبل به معنای واقعی آن را درک نمی کنند و تنها از آن به عنوان یک مولفه بصری یاد می کنند. از این رو تاکسی-فابریک با انجام حرکاتی ساده در طراحی تاکسی ها سعی دارد تا مفهوم دیزاین را برای مردم جا بیندازد. آنها صندلی های تاکسی را تبدیل به یک بوم نقاشی کردند. اما نه فقط با کشیدن نقاشی بر روی آن بلکه با انتخاب موضوعات مناسب به ترویج مفهوم دیزاین برای هزاران مسافر در طول روز پرداختند. هر تاکسی با توجه به راننده و محله هایی که در آن مسافر کشی می کند طوری طراحی می شود تا هویت آن برای مردم مشخص باشد. آنها تاکنون 36 تاکسی را دیزاین کرده اند که از داستان های قدیمی تا کاراکترهای مشهور بالیوود و یا بسیاری از موضوعات دیگر را پوشش می دهد. در واقع بنا به گفته تاکسی-فابریک کار آنها بسیار ساده است و تنها داستان های بومی را به زبانی عامیانه برای مردم ترجمه می کنند.
در این پست، آخرین پروژه ی این شرکت که برای ناشنوایان دیزاین شده بررسی شده است.
تاکسی-فابریک در این پروژه به زبان ایما و اشاره که برای تمامی ناشنوایان در سراسر جهان تنها وسیله ارتباطی تلقی می شود، به گونه ای دیگر نگاه کرده است.در هندوستان تعداد 15 میلیون ناشنوا وجود دارد و از لحاظ جمعیتی دارای بیشترین افراد ناشنوا در جهان است. تصور کنید اگر همه با این زبان آشنا بودند شاید 15 میلیون مکالمه و ارتباط را از دست نمی دادند. به همین دلیل آنها این زبان را به صورت بصری روی صندلی های تاکسی پیاده سازی کردند تا مسافران و یا رانندگان بتوانند با افراد ناشنوا ارتباط برقرار کرده و مکالمه داشته باشند. این طرح توسط هنرمندی به نام هاریشت ویشکارما (Harshit Vishwakarma) از تاکسی-فابریک اجرا شده است. تصاویر مربوط به این پروژه را با هم می بینیم:
