«سلام» یک پروژه موقت هنر شهری بود که توسط پریسا تشکری در شهر بولدر کلورادو طی سه ماه اجرا شد. دفتر هنر و فرهنگ شهر بولدر که زیر نظر مستقیم شورای شهر فعالیت دارد، برگزارکننده اصلی رویدادهای هنری شهری بولدر است و در سال ۲۰۱۸ هشت هنرمند را برای اجرای پروژههای موقت و دائم Public art انتخاب کرده و از میان آنها تشکری به همراه سه هنرمند دیگر به مرحله نهایی راه پیدا کردند و این اولین بار بود که یک اثر پابلیک آرت از یک هنرمند ایرانی در ایالت کلورادو اجرا میشد.
پایه اصلی این اثر از یک حصار فلزی تشکیل شده بود که برای سه ماه در مسیر ورودی اصلی کتابخانه مرکزی شهر که یکی از مراکز پر رفت و آمد و پربازدید شهر بولدر به حساب میآید نصب شده بود. تشکری درباره ایده اصلی این اثر چنین میگوید:
«لحظاتی در زندگی یک طراح به وجود میاید که باید تصمیم بگیرد آیا میخواهد فقط در مسیری که همیشه بوده و با آن آشناست قدم بردارد و منتظر سفارشی از مشتری که شاید گاه وجود نداشته باشد بماند و یا بهتر است مسیرش را تغییر دهد و با تجربههای جدیدی در حرفهاش روبه رو شود.
مهاجرت یعنی تغییر مسیر و لمس واقعی تفاوتها! و مهمترین این تفاوتها برای یک طراح همان تفاوتهای فرهنگی و زبان مکالمه است. من حدود یک سال بود که به کلورادو مهاجرت کرده بودم و در طی آن یک سال، شاهد نگرش و رفتارهای متفاوت مردم بودم. برخی از آن رفتارها جالب و دوست داشتنی بود و بعضی دیگر بسیار دور از چیزی که با آن بزرگ شده بودم و گاه تلخ!
تعارف و سلام کردن یکی از مهمترین این تفاوتهای فرهنگی بود که با آن مواجه شدم. همکاران، دوستان و حتی اقوام نزدیک در آمریکا به شکلی که ما در ایران به یکدیگر سلام و خوشامدگویی میگوییم رفتار نمی کنند. گفت و گوها معمولا خلاصه صورت میگیرد. البته بعدها متوجه شدم که این دلیلی بر بیادبی مردم و یا نامهربان بودن آنها نیست بلکه از یک تفاوت فرهنگی و البته صرفهجویی در وقت! سرچشمه میگیرد.
عادت سلام دادن اما، عادت زیبایی است که در فرهنگ ما وجود دارد و بی شک سلام دریچه اصلی هر ارتباط و مکالمهای به حساب میاید؛ بنابراین تصمیم گرفتم با تکرار این کلمه به زبانهای متفاوت فرهنگ سلام گفتن را گسترش دهم.»
ایده اولیه این پروژه برگرفته از همان آرزو کردن و دخیل بستن که در فرهنگهای مختلف نیز وجود دارد، میاید. کلمه سلام به زبانهای گوناگونی مانند فارسی، انگلیسی، اسپانیایی، چینی، روسی و … بر روی حصار فلزی که برای این پروژه نصب شده بود بافته میشد. مواد و مصالح اصلی این اثر، پارچههای دوخته شده به شکل نوارهایی بود که برای برجستگی بیشتر در بافت با کاموا پر شدند. سلامها به زبان گوناگون با نوارهای پارچهای که بافت نرم و منعطفی داشتند بر روی بافت سخت فلزی حصار بافته شدند و این استعارهای بود برای شکستن یخ مکالمه در ابتدای هر رابطهای!
مندی وینک مدیر پروژههای پابلیک آرت شهر بولدر میگوید: بودجهی پروژههای هنری شهری سرچشمههای گوناگونی دارد مانند مالیات و بخششهایی که توسط مردم و هنردوستان صورت میگیرد لذا بدون شک هر اثر هنری که در دستهبندی هنرهای شهری قرار میگیرد باید با مخاطب گفتوگو کند. ما خوشحالیم که افراد زیادی از ملل و فرهنگهای مختلف با گویشهای متفاوت در طی سه ماه در طی مسیر ورودشان به کتابخانه این اثر را دیدند، آن را لمس کردند و یا در بافتن و شکافتن بخشی از آن مشارکت کردند و در واقع بخشی از اثر شدند.
پروژه دیگری از پریسا تشکری در روزرنگ را اینجا ببینید.