در مجموعه “هفت پیکر”، هما دلورای به باورهای عامی، اعتقادات سنتی، آموزه های شبه مذهبیِ، آداب و رسوم و آیینها و افسانهها می پردازد. او متن هایی را از منابع مختلف گردآوری نموده و به هم دوخته تا هفت پیکری را بسازد که هریک عددی است که در باورها و اسطوره های ایرانی تکرار می شوند: دو، سه، چهار، پنج، شش، هفت و چهل. این مجموعه با بهره گیری از زبان هزل و استفاده از هنرهای ایرانی نظیر: کتاب سازی و کتاب آرائی، پرده نویسی، گلدوزی و رودوزیهای سنتی ایرانی ( چهلتکهدوزی،آجیدهدوزی)، خوشنویسی ایرانی و کادرها و قاب های نگارگری ایرانی شکل گرفته است .
کتاب هنرمند با عنوان کلثوم ننه که برداشتی است از کتاب معروفی به همین نام که سیصد سال پیش به قلم روحانی مترقی آقا جمال خوانساری که در تقابل با خرافات و بدآموزی برخی از روحانیون نوشته شده بود نیز به نمایش درآمد. کتاب در هفت باب که از زبان پنج خانم مسن و خرافاتی که قصد آموزش دختران جوان را دارند، تنظیم شده است.
خود هنرمند درباره نمایشگاه می گوید:« هفت پیکر به هیبت هفت علم درآمدهاند و قرقرههایی از جنس چوب همچون علمدارانی برفرازشان صف کشیده و آنها رابه دوش کشیدهاند تا شاید کنکاشی باشد در گشایش راز و رمزی که از دستمان میگریزد؛ چیزهایی که نمیدانیم، جهانی که نمیشناسیم، باورهایی که شاید از افق امروز به طنز شبیه باشند اما همیشه آگاهانه یا ناآگاهانه به دوششان میکشیم، این رسوبات بهجا مانده از داشتهها و نداشتههایمان از پس قرن های بیشمار را.»
نمایشگاه «هفتپیکر» دلورای در محل «پروژههای آران» بهمن سال ۹۶ برپا شده بود.
پروژه دیگر همادلورای در روزرنگ را اینجا ببینید.