100 گنج، پروژه‌ی دست بافته‌های سوزن دوزی شده‌ی زنان بلوچستان است. نوارها و محصولاتی سوزن دوزی شده که توسط زنان محلی منطقه ایرانشهر تولید می‌گردد. هدف این مجموعه در کنار سواد آموزی به زنان سرپرست خانوار و ایجاد اشتغال و درآمد زایی آنان، استفاده از هنر سوزن دوزی این زنان در لباس‌هایی امروزی و کاربردی در فضای شهری و بیرونی است.
رضا بابا جانی درباره‌ی این پروژه می‌گوید: « پس از تهیه فضای مورد نظر در مشهد در سال 1393 طراحی هویت بصری و مدیریت هنری این پروژه به من واگذار شد.
برای رسیدن به عنصری بالقوه برای طراحی و گسترش هویت بصری پس از بررسی‌های انجام شده در سوزن دوزی‌ها و جمع آوری نمونه های موجود، فرم چلیپا با چرخشی 45 درجه که در واقع اساس دوخت سوزن دوزی بود انتخاب شد. برای همگن شدن عنصر تصویری و نوشتاری نیز هر دو با ضخامتی یکسان باز طراحی و تلفیق شدند.
مبنای برخورد با طراحی و تزئینات در هویت بصری، همان نظامی بود که در سوزن دوزی ها وجود داشت؛ یعنی همان عنصر چلیپا با چرخشی 45 درجه و گاه ثابت، درترکیب ها، پترن ها و رنگ بندی های بسیار متنوع در زمینه ای تک رنگ، خنثی واغلب سفید.
لذا در طراحی هویت بصری و فضای داخلی فروشگاه نیز همین نوع برخورد، مبنای کار قرار گرفت.
در فضای داخلی فروشگاه ترجیح دادیم رنگ مورد نیاز و تنوع رنگی موجود درفضا بوسیله‌ی محصولات و لباس‌های سوزن دوزی شده در ترکیبات رنگی متنوع تامین گردد (مانند نظام سوزن دوزی ها) و در فضای داخلی، 2 رنگ غالب داشته باشیم، برای دیوار و زمینه رنگ سفید و برای الصاقات روی دیوار و قفسه ها و دیگر جزئیات، که از چوب استفاده شد از رنگ خود چوب (با کانتراستی بالاتر) استفاده کنیم. و البته ترجیح دادیم در عین حفظ اصالت متریال در فضای داخلی (گچ، آجر خشت و چوب) تنوع را به جای متریال به فرم بدهیم. از ایراد نقشه و پلان فضا – ورود دو ستون تقریبا 1 متری به عنوان پایه های ساختمان برج از دوطرف به داخل فروشگاه- در جهت کاربرد فضا استفاده شد و دیواره‌ای با یک ورودی اصلی و دو ورودی فرعی طراحی شد که هم فروشگاه را به دو بخش برای فروش و نمایش تقسیم و همچنین رفت و آمد افراد را تفکیک کند.
برای طراحی داخلی فروشگاه نیز نیاز بود از فردی که هم آشنا به مسائل عمرانی باشد و هم آشنابه معماری ایرانی استفاده شودکه با همکاری سارنگ سخا این پروژه به سرانجام رسید.»
