این تیتر شاید در نگاه اول تند و ناعادلانه به نظر برسد، اما منظور نویسنده چنین نیست. در واقع، آرزو این است که هنرمندان سهبعدی، هوش مصنوعی را در جریان کاری خود بپذیرند؛ نه بهعنوان جایگزینی برای خلاقیت انسانی، بلکه بهعنوان ابزاری که بتواند همهی آنچه انجام میدهیم را تقویت کند.
بیتردید این موضوعی داغ و دوقطبی است، اما حالا که هوش مصنوعی آمده و قرار نیست از حوزههای خلاق کنار برود، چارهای جز یاد گرفتن همزیستی با آن وجود ندارد؛ درست مثل همخانهای که با وجود بههمزدن حالوهوای خانه، حاضر نیست برود. در سالهای اخیر شاهد بودهایم که شرکتهایی مانند Autodesk قابلیتهای بیشتری از هوش مصنوعی را به برخی از بهترین نرمافزارهای مدلسازی سهبعدی اضافه کردهاند و این روند در سال ۲۰۲۶ نیز ادامه خواهد داشت.
بسیاری از افراد، از جمله نویسنده، چند سال گذشته را صرف این پرسش کردهاند که آیا هوش مصنوعی جایی در فرآیند خلاقهی تولید هنر دارد یا نه. اما این بحثهای فلسفی نمیتوانند برای همیشه ادامه پیدا کنند. در نهایت، این پرسشها باید وارد زندگی و عمل شوند و به نظر میرسد سال ۲۰۲۶ نقطهی عطفی در این مسیر باشد.
بیشتر بخوانید: چگونه در عصر مدرن یک هنرمند مشهور شویم
پیشبینی میشود جریانهای کاری هیبریدی افزایش پیدا کنند؛ جایی که هنرمند سهبعدی همچنان کنترل خلاقانهی پروژه را در دست دارد، اما بخش عمدهای از کارهای سنگین به هوش مصنوعی سپرده میشود. این تغییر بهویژه در حوزههای توسعهی کانسپت، تولید مدل و ارتقای رندر نمود پیدا خواهد کرد.
. توسعهی کانسپت
انتظار میرود هنرمندان سهبعدی بیش از گذشته از ابزارهای هوش مصنوعی مولد مانند Midjourney و DALL·E برای ساخت اسکچهای مفهومی و مودبورد استفاده کنند. این کار روند نهاییسازی بریف خلاقه را بهشدت سرعت میبخشد و کمک میکند هنرمند و کارفرما از همان ابتدا در یک مسیر مشترک حرکت کنند.
البته این تغییر مستلزم آن است که هنرمندان سهبعدی در نوشتن پرامپت مهارت پیدا کنند؛ مهارتی که هنوز برای بسیاری ناآشناست. هنرمندان پیشرو بهتدریج جریانهای کاری و دانش خود را در این زمینه به اشتراک خواهند گذاشت و همین موضوع به هنرمندان کمتجربهتر کمک میکند تا وارد این فضا شوند.
. تولید مدل
پس از توسعه و پالایش کانسپت، هنرمندان سهبعدی میتوانند از ابزارهایی مانند Meshy و Hyper 3D برای تولید پراپها، عناصر محیطی و شخصیتها استفاده کنند. این خروجیها سپس در نرمافزارهای سنتی مانند Blender، Maya و 3ds Max ویرایش و تطبیق داده میشوند.
این نوع جریان کاری هنوز برای بسیاری ناآشناست، اما هنرمندانی که بتوانند آن را بهصورت مؤثر و موفق اجرا کنند، خود را از دیگران متمایز خواهند کرد. بعید است این روش در تمام پروژهها به کار گرفته شود؛ در عوض، هر هنرمند باید بسته به شرایط هر پروژه تصمیم بگیرد که آیا استفاده از آن منطقی است یا نه.
همچنین شاهد رشد بافتدهی خودکار، ریتوپولوژی مبتنی بر هوش مصنوعی و UV مپینگ هوشمند خواهیم بود. نتیجهی این روند، افزایش تقاضا برای هنرمندان متخصص در کار با هوش مصنوعی است. آیا برای ارتقای مهارتهای خود آمادهاید؟
۳. ارتقای رندر
یکی از زمانبرترین بخشهای هر پروژهی سهبعدی، تولید تصاویر و ویدیوهای رندرشده است. ایجاد تعادل میان کیفیت و زمان، همیشه رابطهای دوگانه و پرچالش برای هنرمندان سهبعدی داشته است. هرچند نرمافزارها تا حد زیادی زمان رندر را کاهش دادهاند و رندر فارمها نیز (البته با هزینه) کمک میکنند، اما انتظار میرود هوش مصنوعی این فرآیند را بهشکلی جدیتر دگرگون کند.
بهاحتمال زیاد استفاده از ابزارهای ارتقای تصویر مبتنی بر هوش مصنوعی، مانند محصولات Topaz و Adobe، فراگیرتر خواهد شد. به این ترتیب، هنرمندان سهبعدی میتوانند تصاویر اولیه را با وضوح و کیفیت پایینتر تولید کنند و سپس ارتقای نهایی را به هوش مصنوعی بسپارند. این رویکرد میتواند تحولی اساسی در تحویل سریع پروژههای پیچیده ایجاد کند.
دیگر هیچچیز مثل قبل نخواهد بود
در این مطلب تنها به چند حوزه اشاره شد که احتمال میرود هوش مصنوعی در سال ۲۰۲۶ در آنها رایجتر شود. در واقع، تقریباً تمام بخشهای پایپلاین تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. هنرمندان سهبعدی باید از بخشهایی از جریان کاری که تنها انسانها میتوانند بهخوبی انجام دهند دفاع کنند و همزمان، هوش مصنوعی را بهعنوان ابزاری برای بهبود فرآیندها بپذیرند. شاید در نهایت بتوان به همزیستی رسید.
