فونت کاف یکی از نمونههای برجسته تایپفیسهای نمایشی است که برای برجستهسازی شخصیت و هویت بصری طراحی شده است. این دسته از فونتها، برخلاف تایپفیسهای متنی که برای خوانایی در اندازههای کوچک ساخته میشوند، بر نمایش در سایزهای بزرگ تمرکز دارند و برای عناوین، سر تیترها و چاپهای عمومی مناسب هستند.
تفاوت تایپفیسهای متنی و نمایشی
تایپفیسهای متنی مانند نازنین و یکان برای خوانایی در اندازههای کوچک طراحی شدهاند. این فونتها با طراحی ساده، استحکام حروف، و فضای باز بین گلیفها، مناسب برای متنهای بلند و استفاده در کتابها و مقالات هستند. از سوی دیگر، تایپفیسهای نمایشی همچون تیتر، الف و سین، با طراحی جسورانه و ویژگیهای منحصربهفرد، در سایزهای بزرگتر و برای انتقال هیجان و ایجاد جذابیت بصری استفاده میشوند.
فونتهای نمایشی اغلب طراحی غیرمتعارف دارند و با استفاده از عناصر انتزاعی، کشیدگی حروف و جزئیات تزئینی، توجه بیننده را جلب میکنند. این ویژگیها به طراحان امکان میدهد تا از این فونتها در سیستمهای مختلف نوشتاری مانند نشانههای دستنویس و زیباشناسی خوشنویسی استفاده کنند.
کاربرد و طراحی تایپفیسهای نمایشی
این تایپفیسها معمولاً به دلیل ساختار پیچیده و طراحی خاص، برای استفاده در متنهای کوچک مناسب نیستند. والتر تریسی، طراح مشهور تایپفیس، تاکید میکند که سایز مناسب برای تایپفیسهای نمایشی معمولاً از ۱۴ پوینت به بالا است و استفاده از آنها در اندازههای کوچک میتواند خوانایی را کاهش دهد.
فونت کاف با تکیه بر این اصول، به عنوان یک تایپفیس نمایشی، گزینهای عالی برای پروژههایی است که نیاز به هویتی متمایز و جذاب دارند. طراحی دقیق و توجه به جزئیات این فونت، آن را به انتخابی مناسب برای طراحان حرفهای تبدیل کرده است.

از ویژگیهای مهم تایپ نمایشی شخصیتی محکم، پرکار، ترکیببندی تاثیرگذار و ظاهری شیک است (ویژگیهای ذکر شده گاهی اوقات تبادلپذیر هستند اما این همیشگی نیست).

فونت کاف
جدیدترین محصول تایپ فاوندری (فونتها) یک تایپفیس نمایشی گوشتی و عضلانی است که ریشه در رسمالخط ثلث دارد، این سبک از تایپفیسها برای اولین بار توسط مهدی روندی ظاهر و منتشر گردیده است. فونت کاف تعبیر یک روح آزاد از دوایر و زوایای گوشهدار و یک جستجوگر پر هیاهو و خیال باف است. این روح به قدری سرکش است که بخاطر این داد و بیدادها یا حالت تهاجمی خود در انظار عمومی هیچ تاسفی نمیخورد و این خشونت جزئی از روح آن است.
این تایپفیس به وسیله ارتباط بین فرمها و فرمهای تقویتی به نحوی پیشرفته شده تایپفیس سین است، مهدی روندی در ارتباط با طراحی این تایپفیس میگوید: «تلاش کردم تا روابط بین فرمها را کشف کنم که یک نسبت غریب بین فضاهای سفید و فرم سیاه حروف است، برای رسیدن به این معطوف حرفها را باهم وقف دادم و کلمات را با یک هدف مشترک که همان کیفیت است، همبندسازی کردم با این روش طراحی میخواهم از درون به بیرون طراحی کنم، سفید را قبل از سیاه استفاده کنم و محدوده خارجی حروف را در یک مستطیل فشرده جای دهم.»










