ISO مخفف چه کلماتی است؟ منظور از تنظیمات ISO چیست؟ چه زمانی و چگونه باید تنظیمات ISO را تغییر داد؟ برای فهمیدن پاسخ این سوالات با مقاله امروز روزرنگ همراه باشید.
قبل از آن که دوربین‌های دیجیتالی اختراع شوند، فیلم‌های عکاسی رایج بودند. هرچه سرعت عکاسی دوربین‌ها بالاتر بود، درجه حساسیت آنها به نور نیز بیشتر می‌شد. این قابلیت به عکاسان اجازه می‌داد تا با سرعت شاتر بالاتری عکاسی کنند. از فیلم‌های عکاسی، بیشتر برای عکاسی از اجسام متحرک و عکاسی در محیط‌های کم‌نور استفاده می‌شد.
زمانی که فیلم‌های عکاسی تولید شدند، سرعت آنها بر مبنای یک سری مقیاس‌های مختلف مانند American ASA و German DIN مشخص می‌شد. هنوزهم یک سری از دوربین‌ها مانند دوربین‌های ۳۵ میلیمتری، امکان استفاده از فیلم‌های عکاسی را دارند.
امروزه، دیگر از فیلم‌ها در دوربین‌های دیجیتالی استفاده نمی‌شود، اما همچنان برای اندازه‌گیری میزان حساسیت دوربین نسبت به نور، تنظیمات ISO مهم است. هم‌چنین، در دوربین‌های دیجیتال امکان تغییر تراشه تصویربرداری بر اساس سوژه مورد نظر وجود ندارد، اما می‌توان میزان حساسیت آن را به وسیله مدار دوربین افزایش داد.
به بیان ساده ISO، سرعت شاتر و اندازه دیافراگم بخشی از مثلث نوردهی هستند. در واقع می توان گفت ISO مانند دکمه ولوم رادیو عمل می کند. اگر آنتن ضعیف باشد، ولوم را زیادتر می‌کنید تا کیفیت صدا بهتر شود. در مورد ISO نیز همین‌طور است، هرچه میزان ISO بالاتر باشد، نویز تصاویر نیز بیشتر می‌شود.
ISO مخفف چیست؟
یکی از مزایایی که دوربین‌های دیجیتالی نسبت به دوربین‌های آنالوگ دارند این است که برای هر عکس به صورت جداگانه می‌توان ISO را تغییر داد. این قابلیت کمک بسیار زیادی به عکاسان می‌کند و به آنها اجازه می‌دهد در طیف‌های نوری متفاوت عکس‌های شارپ بگیرند.
دوربین‌های Low-Light تنظیمات ISO قوی دارند. ISO در واقع نام سازمان بین‌المللی استاندارد است. اما، برای عکاسان ISO محدود به یک سری شماره و عدد می‌شود. ISO 100 بهترین درجه حساسیت برای دوربین‌های دیجیتال است اما، به سادگی می‌توان آن را با فشردن یک دکمه و یا به کمک منو تنظیمات افزایش داد. هم‌چنین، با افزایش ISO درجه حساسیت سنسور نیز افزایش می‌یابد. پس، اگر تنظیمات آن را از 100 به 200 افزایش دهیم، سرعت شاتر نیز دوبرابر قبل می‌شود.
تنظیمات ISO براساس نوع مدل دوربین و سال تولید آن می‌تواند متفاوت باشد و معمولا بین رنج ISO 3200 تا 819,200 ISO است. البته، در بعضی از موارد تنظیمات ISO در دوربین به صورت مخفی است و باید آن را در قسمت ISO Expansion پیدا کرد. از آن جایی که با هربار افزایش ISO کیفیت تصاویر کاهش می‌یابد و نویزدار می‌شوند، این موضوع در نظر گرفته شده است.
انواع نویزها در تصاویر
به طور معمول، در تصاویر دو نوع نویز دیده می‌شود. نوع اول که luminance نامیده می‌شود، مدل نقطه نقطه‌ای مثل دانه‌های شن سیاه رنگ است و نوع دوم، نویز Chromatic است که به شکل یک رنگین‌کمان است، مثل برقی که در یک ظرف پر از روغن می‌بینیم.
برای از بین بردن هر کدام از این نویزها به هنگام ادیت عکس، به ابزارهای مختلف نیاز است. معمولا عکاسان برای این کار از نرم‌افزار تخصصی DxO Dfine استفاده می کنند.
