گاهی در کنارهم قرار گرفتن ابعاد مختلف «هنر امروزی» و «هنرهای اصیل و قدیمی» مانند نگارگری می‌تواند باعث اعتبار بخشیدن به امروزی‌ها و همین‌طور زنده نگه‌داشتن قدیمی‌ترها شود. خوب درآوردن این پیوند، نیاز به شناخت دقیق وسروکار داشتن طولانی با ابعاد مختلف هنر در گذشته و حال دارد. دانستن تاریخچه دقیق، سبکها، کاربردها و ریزه‌کاری‌ها و هم‌چنین نیازهای مخاطبان امروزی می تواند خروجی بهتری داشته باشد. در پروژه‌ی این هفته‌ی روزرنگ سراغ یکی از همین پیوندهای خلاقانه رفته‌ایم. نعیمه پاک‌نیت برایمان از گامبی، فراز و نشیب ها و چالش هایش گفته است.
«نگارگری ایرانی همواره مورد توجه من بوده؛ تنوع و ترکیب رنگ‌ها، نوع پرسپکتیو و شخصیت‌پردازی ها، پیشینه‌ی تاریخی و تمامی اجزا و جزییات آن می توانند مرا ساعت‌ها میخکوب کنند.»
نگارگری با تکنیک پیکسل‌آرت
«ایده‌ی اولیه ی پروژه گامبی از سال ۱۳۹۵ شکل گرفت. یعنی درست زمانی که کار روی پروژه‌ی نهایی دوره کارشناسیم در هنرهای زیبا را آغاز کردم. جست‌وجوی من در فضای نگارگری و تلاش برای ایجاد ارتباط بین فضای سنتی و تاریخی این آثار و هنر و فضای مدرن امروزی، مرا به سوی تکنیک پیکسل آرت رهنمون ساخت. این ترکیب در نهایت به ساخت بازی بسیار ساده‌ای به عنوان پروژه کارشناسی من انجامید که استفاده از تکنیک پیکسل آرت پل ارتباطی مناسبی بین فضای بازی های رایانه‌ای و هنر ایرانی ایجاد کرده بود. در طراحی فضاها و شخصیت‌ها از آثار نگارگری دوران مختلف استفاده کردم و محدودیتی برای منابع الهام درنظر نگرفتم.»
»اجرای نهایی و ترجمه‌ی تمامی جزئیات به پیکسل آرت چالش‌‌های زیادی پیش روی من گذاشت که در خلال آن به اهمیت دیزاین و انتخاب رنگ بیش از پیش پی بردم. چنانکه با جابه‌جایی یک پیکسل، پترن یک کاشی به کلی تغییر می‌‌کرد یا با تغییر اندکی در یک رنگ، احساس کلی بخشی از تصویر کاملا عوض می‌شد.
در دوران کارشناسی ارشد این موضوع ادامه پیدا کرد و در نهایت به تولید انیمیشن کوتاهی با عنوان “گامبی” انجامید.»
پیکسلها و تناسبات آن، بستری برای نمایش جنگ و صلح
«ایده‌ی اصلی این انیمیشن از مقیاس پیکسلها در تناسب با کادر تصویر شکل گرفت. به این ترتیب در طول این انیمیشن اندازه ی پیکسلها مدام بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود و این تغییر در اندازه و مقیاس پیکسلها در پیشبرد داستان نیز نقش اساسی دارد. زندگی روزمره و ارتباطات صمیمی بین انسان‌ها و در عین حال جنگ و خشونتی که در بسیاری از مناطق دنیا در جریان است، از منابع اصلی الهام‌بخش من در این پروژه بود. در واقع، این تناقض و پارادوکس ایده‌ی مرکزی شکل‌گیری داستان این انیمیشن است.»
فرصت ها و چالش ها
«به لحاظ تکنیکی اجرای این پروژه زمان بسیاری زیادی از من گرفت. به طوریکه از ابتدا تا پایان پروژه، که حاصل آن یک انیمیشن سه دقیقه ایست، حدود دو سال زمان برد. باوجود همه‌ی این سختی‌ها لذت مطالعه‌ی تصویری نگاره‌های زیبای ایرانی لحظات بسیار پرباری برایم رقم زد. همچنانکه با ارزش ترین تجربه‌ی من در این پروژه، بدست آوردن توان دیزاین بهتر و شناخت بیشتر و دقیق‌‌تر رنگ بود.»
جست‌وجوی من در فضای نگارگری و تلاش برای ایجاد ارتباط بین فضای سنتی و تاریخی این آثار و هنر و فضای مدرن امروزی، مرا به سوی تکنیک پیکسل آرت رهنمون ساخت.
به لحاظ تکنیکی اجرای این پروژه سه‌دقیقه‌ای حدود دو سال زمان برد.
تنوع و ترکیب رنگ‌ها، نوع پرسپکتیو و شخصیت‌پردازی ها، پیشینه‌ی تاریخی و تمامی اجزا و جزییات نگارگری ایرانی می توانند من را ساعت‌ها میخکوب کنند.
با ارزش ترین تجربه‌ی من در این پروژه، بدست آوردن توان دیزاین بهتر و شناخت بیشتر و دقیق‌‌تر رنگ بود.
در طراحی فضاها و شخصیت‌ها از آثار نگارگری دوران مختلف استفاده کردم و محدودیتی برای منابع الهام درنظر نگرفتم.