بعد از عرضه آیپد پرو جدید اپل، شاهد بحث‌های زیادی در مورد نقدهای این تبلت بودم. خلاصه تمام نقدها این بود: «اگر iPadOS به این بدی است، چرا بسیاری از هنرمندان فقط از آن استفاده می‌کنند؟»
من هم مثل خیلی‌های دیگر بعد از اتمام تحریم اپل، نقد اولیه‌ای را منتشر کردم و درمجموع به این نتیجه رسیدیم که این دستگاه از لحاظ سخت‌افزاری فوق‌العاده زیبا و خوش‌ساخت است. آیپد قدرت زیادی در دل خود جای داده‌است. اما مطمئن نیستیم که بتوان از همه این قدرت استفاده کرد. تقریباً همه به iPadOS به عنوان دلیل اصلی این موضوع اشاره می‌کنند، زیرا به‌نظرمی‌رسد این سیستم‌عامل تجربه کاربری را محدود می‌کند.
نظر جالبی را در reddit خواندم که بعد از انتشار نقدها حسابی توجهم را جلب کرد. این نظر بیان‌می‌کرد که هرگز شکاف بین منتقدان فناوری و کاربران واقعی به اندازه نقدهای آیپد مشهود نبوده‌است. این نظر می‌گفت که آنها (که من هم جزو آنها هستم) نمی‌فهمند و افراد خلاق واقعی سال‌هاست که با خوشحالی فقط از آیپد استفاده می‌کنند، درحالیکه ما منتقدان مدت‌هاست که همین حرف‌ها را در مورد iPadOS تکرار می‌کنیم.
با توجه به این متن و پاسخ‌های مشابه به‌نظرمی‌رسد نقدهای فناوری با کاربران واقعی آیپد همخوانی ندارند.
این موضوع باعث شد احساس کنم چیزی را از قلم انداخته‌ام یا شاید از آیپد به درستی استفاده نمی‌کنم. اما هرچه بیشتر با افراد دیگری که آیپد جدید داشتند صحبت کردم، بیشتر متوجه شدم که چیز دیگری در جریان است.
مشکل کار با آیپد کجاست؟
جرمی گری از وبسایت PetaPixel از زمان عرضه از iPad جدید به طور گسترده استفاده کرده است. او گفت قصد دارد سعی کند فقط از یک iPad استفاده کند تا ببیند آیا امکان‌پذیر است. در همان روز اول، او در فتوشاپ به مشکلی برخورد کرد. او نمی‌توانست اندازه تصویر را با استفاده از مقادیر پیکسل یا نسبت تصویر با ابزار برش به درستی تغییر دهد. او در نهایت برای رسیدن به نتیجه دلخواه مجبور شد راه‌حل مسخره‌ای پیدا کند.
او کمی بعد به من گفت: «چرا نمی‌توانم روشنایی نمایشگر iPad را با مقدار لومینانس تنظیم کنم؟ چرا نمی‌توانم فضای رنگی آن را تغییر دهم؟» من پاسخی برای او نداشتم.
سپس با پستی در reddit مواجه‌شدم که به طور کامل وضعیت را نشان می‌داد:
«اگر بخواهم کاری انجام دهم و نتوانم بفهمم که چگونه، این یک مزاحمت است. اما اگر کاری را بخواهم انجام دهم و اصلاً نتوان آن را انجام داد، این یک مشکل بزرگ است.» همیشه مشخص نیست که در مورد iPadOS کدام است و به عنوان یک کاربر، احساس نمی‌کنم که هر بار باید خودم آن را بفهمم.
بااین‌حال، فکر می‌کنم مشکل من و مشکلی که افرادی مثل من با آن روبرو می‌شوند، این است که سعی‌می‌کنم از iPad مانند یک کامپیوتر استفاده کنم، درحالیکه اینطور نیست و چنین هدفی ندارد. هر چقدر هم که تماشای موارد بالا عذاب‌آور باشد، یک کاربر iPad هرگز حتی به سراغ آن نمی‌رود.
تبلت‌گرایی زبان فناوری
سال گذشته خبرنامه‌ای خواندم که در آن استدلال می‌شد که افراد جوان‌تر نسل زد- Gen Z – اغلب به دلیل بزرگ‌شدن در جهانی که اینترنت، رایانه‌ها و تلفن‌های هوشمند همیشه وجود داشته‌اند، به عنوان افراد فن‌آور توصیف می‌شوند. اما می‌توان بحث کرد که سواد دیجیتال آنها یعنی توانایی استفاده از فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات برای یافتن، ارزیابی، ایجاد و برقراری ارتباط اطلاعات، که نیازمند مهارت‌های شناختی و فنی است به «روانشناختی دیجیتال» ترجمه نمی‌شود. معنای این قابلیت «داشتن مجموعه‌ای از مهارت‌ها و درک فناوری دیجیتال برای نه‌تنها استفاده از آن برای کارهای اولیه، بلکه همچنین برای تطبیق ابزارهای دیجیتال مختلف برای موقعیت‌های مختلف برای دستیابی به یک نتیجه مطلوب، مانند ایجاد اطلاعات و محتوای جدید.» است.
نسل Z به دلیل گذراندن زمان زیادی در آن محیط، در تبلت‌ها و تلفن‌های هوشمند بسیار توانمند است، اما به‌همین‌دلیل مهارت‌های آنها با رایانه کم است. مطمئناً براساس این تز، مطالعات بیشتری باید انجام شود، اما اگر فقط از تبلت استفاده کنید و فقط چندین سال از تبلت استفاده کرده باشید، انجام کارهایی که نیاز دارید با رایانه برای شما سخت خواهدبود.
منبع: petapixel