« طراحی پوستر فیلم از لحظه مواجه شدن طراح با فیلم و یا فیلم نامه و البته در برخی اوقات، کارگردان و تهیه کننده آغاز می شود. طراح پوستر فیلم از همه دانش خود نسبت به گرافیک و سینما باید استفاده کند تا بتواند مسیر درستی را در طراحی طی کند.
شناخت سینما، تاریخ سینما و نگاه‌های متفاوت در جهان هنری فیلم و سینما از جمله ملزوماتی است که طراح باید مطلع باشد تا هم دچار تکرار آزار دهنده نشود و هم به ورطه تبلیغ بی خاصیت و غیر مرتبط نیافتد.
پوستر فیلم، خدمتی گرافیکی به فیلم است و باید بیان جذاب و وفادارانه‌ای به عالم تشکیل شده در فیلم داشته باشد.
ابزار طراح تبلیغات فیلم، “عکس” ، “عنوان فیلم” و “رویای او ” نسبت به فیلم مورد نظر است و اگر در برخی اوقات، عکسی برای فیلم وجود نداشته باشد، طراح با نگاهی عمیق به فضای تولید شده در فیلم، می تواند رویای خود را با هنر گرافیک به مخاطب اثرش منتقل کند (در تاریخ سینما بسیار از این گونه پوستر ها وجود دارد).
طراحی برای صنعتی پر حاشیه و پر سرو صدایی به نام سینما، خود چالشی سخت و البته جذاب است. سینما به عنوان “هنر صنعت” ی، پر هزینه و در معرض نگاه عموم مردم، در بخش تبلیغات به دلایل گوناگون و انگیزه‌های گاها معارض در شکل پرداخت، پیچیدگی های زیادی دارد.
در طراحی تبلیغات برای سینما، طراح با وجوه متفاوتی از تفکر در رابطه با طراحی آثار تبلیغی مواجه است؛ از یک سو کارگردان به عنوان صاحب معنوی اثر، درخواست و سفارشی دارد که از سمت تهیه کننده و پخش سعی می شود محترم شمرده شود اما در مسیر موفقیت تجاری اثر تلقی نمی شود؛ از سوی دیگر تهیه کننده دغدغه بازگشت را سرمایه دارد که او نیز به دنبال مولفه‌ی تجاری یک تبلیغ است که با بخش هنری قابل جمع نیست و گاها به واسطه مناسباتی که بین او و عوامل تولید فیلم برقرار است، یک دسته‌ای از ملاحظات را دارد و از طرفی دفتر پخش و یا پخش کننده فیلم به واسطه نگاهی که در طول تجربیات در امر پخش داشته، می پندارد تنها اوست که ذائقه مخاطب سینما را می شناسد و تفکراتش به صلاح فروش فیلم خواهد شد و در آخر، طراح به عنوان کسی که باید از میانه این وجوه گاها غیر همرس و واگرا، رد پای خویش را در اثر تبلیغی پیگیری کند و بتواند حس هنرمندانه‌ی خود را نیز به مخاطبان اثرش منتقل کند؛ و تمام این موارد بخشی از پیچیدگی‌های کار در بخش تبلیغی سینماست.»
