« در طراحی این مجموعه، روایتگری و داستان گویی به شیوه کلاسیک مدنظر بود. سعی کردم روایتی ملموس از اتفاقی ساده را به تصویر بکشم تا کودک امروز کمی دقیق تر به موضوعات ظاهرا ساده اطرافش نگاه کند. قطع کتاب به گونه ای انتخاب شد تا در خدمت روایتگری قصه باشد و به ایجاد خط سیری در ذهن کودک کمک کند، بنابراین قطع عمودی یا خشتی چندان مطلوبم نبودند. موضوع داستان فراهم کردن صبحانه برای چند بچه موش است.
مادر برای مهیا کردن صبحانه از خانه بیرون می رود و کل داستان به ماجرای آماده کردن کمی نان و پنیر و گردو می پردازد. درواقع این داستان برای آشنایی بچه ها با تهیه آنچه که هر روز راحت به دست می آورند، نوشته شده است. فرآیند طراحی هایم از مطالعه و دیدن شروع می شود و بعد اتود زدن.
فکر می کنم تصویرگر، خصوصا در تصویرسازی های داستان محور مثل کارگردانی است که علاوه بر شخصیت پردازی و ترکیب بندی های مناسب باید طوری عمل کند که رشته داستان از دست نرود و تصویر و محتوا تا پایان کودک را با خود همراه کند. در روند طراحی و اتود زدن بعد از طراحی کاراکترها مهم ترین بخش همین موضوع است. برای این مجموعه تکنیک مورد علاقه ام اکرلیک را انتخاب کردم. داستان « نان و پنیر و گردو» نوشته «ایمان خاکسار» است. »
سولماز جهانگیر دانش آموخته ی رشته ارتباط تصویری دانشگاه هنر تهران، تصویرگر، نقاش است. او تا به حال منتخب سوگواره هنرهای عاشورایی، دوسالانه نیایش و همین طور نمایشگاه ادیان توحیدی در بخش تصویرسازی بوده است.
