در گلستانه

مجموعه ای که امروز در پروژه روز خواهید دید به سفارش انتشارات Éditions courtes et longues فرانسه در سال 2017 کار شده است. ” رضا دالوند” تصویرگر این کتاب است و در خلق تصاویرش از گواش و آبرنگ و اکرلیک گرفته تا کلاژ و رنگ پلاستیک استفاده کرده است.

« پروژه ” گلستانه” از سال ها پیش در ذهنم بود و بعضی از فریم هایش را در همان زمان اجرا کرده بودم. این کتاب پروژه ای شخصی بود که سفارش دهنده خاصی نداشت. ادبیات کهن ایران همیشه برایم جذاب بوده و مایل بودم روی این کتاب ها کار کنم. گلستان سعدی بخاطر نوع داستانی آن کشش بیشتری برایم ایجاد کرد و در نهایت اولین کارم روی ادبیات کهن ایران را برای گلستان سعدی انجام دادم.

اتودهای اولیه را سال 2013 زدم، چند فریم را هم اجرا کردم که همان سال برنده “پلاک طلا” از “دوسالانه تصویرگری قلم طلای بلگراد” شد و همچنین دیپلم افتخار تصویرگری اکراین  2013  را به دست آورد.
مدتی طول کشید تا کتاب را تمام کنم که در نهایت سال 95 به اتمام رسید. طی این مدت جوایز متعددی مثل “طوبای زرین جشنواره تجسمی فجر” را به دست آورد و در نمایشگاه های بسیاری مثل “دوسالانه نامی کره جنوبی”، “دوسالانه تصویرگری براتیسلاوا” و “نمایشگاه تصویرگری شارجه امارات” هم به نمایش درآمدند.

تمام تلاشم حفظ وحدت بین فریم های ابتدایی و پایانی بود چرا که فاصله زمانی زیادی مابین انجام آنها افتاد و طی این مدت مقداری لحن کاری من عوض شد ولی در نهایت تصاوير کتاب یکپارچه و یکدست درآمد.

این کار چون یک پروژه آماده بود، مشکلی با ناشر نداشتم، درواقع ناشر یک کتاب آماده از من خریداری کرد و با تمامی تصاویر، داستان و عناصر گرافیکی موافق بود. هرچند برای صفحه آرایی و دیزاین کتاب مقداری صحبت کردیم تا به نتیجه مشترک رسیدیم. چون طراحی کتاب در ابتدا برای زبان فارسی در نظر گرفته شده بود ولی در نهایت توسط انتشارات courtes et longues و به زبان فرانسه چاپ شد. البته قرار است به زودی و برای نمایشگاه کتاب سال آینده نسخه فارسی این کتاب توسط انتشارات ” مدرسه” به چاپ برسد.

اما درمورد متن، سعی کردم بسیار به داستان ها پایبند باشم ولی در عین حال در تصاویرم به دنبال چیزی بیشتر از متن می گشتم. عناصری در دل تصاویر پنهان می کردم، زوایای جدیدی می ساختم و سعی می کردم چندین داستانک در کنار داستان اصلی خلق کنم.

گلستان سعدی به خاطر زبان گویایی که دارد تمامی گروه های سنی را در بر می گیرد. هرچند نوجوانان مخاطب اصلی کتاب هستند اما سن های پایین تر نیز از این کتاب لذت خواهند برد و البته بزرگسالان که بی شک یکی از مهمترین مخاطبان آثار کلاسیک ادبیات ایران هستند.»

پروژه دیگر ” رضا دالوند” در روزرنگ را می توانید اینجا ببینید.

 

  1. کار ارزشمندی هست . با دیدن تصاویر سوالی برام پیش اومد . اون جمعی از نوجوان ها که در جامعه امروز تعدادشون کم هم نیست و علاقه به تصویر های جذاب و کارشده ی غربی یا مانگا های ژاپنی دارند و واقعا جذب همچین نوع تصویرگری تمی شوند .برای اونا چه برنامه ای دارید ؟ دختر دایی من الان یازده سالشه . وقتی هشت سالش بود یک کتاب شاهنامه مختص کودکان براش گرفته بودند که تصویر هم داشت . اون زمان خیلی ذوق داشت و کتاب ازش جدا نمی شد ولی الان که یازده سالشه توی گوشیش مانگای ژاپنی میخونه . یه بار ازش پرسیدم راستی شاهنامه ات چی شد پس . گفت اههه اون که خیلی خسته کننده بود . چیزی که میخوام بگم اینه که به نظر من هنر تصویرگرای امروز باید این باشه که مفاهیم زیبایی که در ادبیات کلاسیک ایران وجود داره رو به صورت جذاب و هیجان انگیزی برای نسل امروز بسازند تا اون هارو به سمت خودشون جذب کنند و همچین نقاشی های یک بعدی با این سبک واقعا برای نوجوان های امروز ایران اصلا جذاب نیست . حالا فارغ از اینکه به نظر میاد کشورهای خارجی این نوع نقاشی کهن ایرانی رو منحصر به فرد می بینند و جوایز مختلفی بهش اهدا می کنند ، به نظر من ارزش جذب کردن نوجوون های امروز ایران هست و ن اون دسته از نوجوون هایی که حالا به دلیل محیط خانواده یا مذهبشون خودشون توجیه هستند و تصویرگر تلاشی لازم نیست بکنه تا اونو جذب کنه .

    1. از بچگی سال های دهه 50 کارتون های ما همه غربی واز والت دیسنی بود تو تلویزیون ولی همون موقع ها هم انیمیشن های کانون که کارهای امثال آقای علی اکبر صادقی (که روحیه ایرانی داشتند وعروسکی های مزرعه سبز(که کار سیمای رشت بودوکارگردانش خانم سروش …؟بود ومهاجرت کرد اروپا )ویا موش وگربه که ریتمیک بود وبرنامه بچه ها بچه ها (مرحوم فرهنگ مهر پرور ودوستش که به مهرنگ واورنگ می شناختیمشون ووووووبرایم جذابیت وارزش خاص آشنایی داشت وتماشا می کردیم وفکر می کردم کی کار ایرانی ها (تو انیمیشن به پای والت دیسنی می رسد(که الان با وچود فاصله خیلی دور نیست )داریم نزدیک می شویم واگر فضاهای پر اکشن بازی های کامپیوتری سنگین است ولی کم کم بچه ها هنوز اگر کار خوب بیاد می بینند ونمی توان چون اون ها هستند پس ما هم بی خیال .وکاری نکنیم …سال های 55 زمانی که 9 سال داشتم یه کتاب (bible of childern) انجیل مقدس برای کودکان که پر بود از تصویر سازی های عالی وزیبا ورویایی که همون موقع هم کپی های اون تو تصویرسازی های داستان های مشترک قرآن و….می دیدم بعد از اون سال ها حالا تصویر گران قوی ایرانی خودشون مولف شده وداستان های قرآن را خیلی خوب اجرا می کنند والان شاهد برابری وحتی برتری نسبی هم هستیم پس این هم دور نیست که تو کارهای اکشن هم (که یه حرکت هایی هم شده )به خارجی ها می رسیم .پس باید کار وکار وکار کردوسلیقه وذائقه بچه هارا تنظیم کنیم .

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *