همه‌ى ما در دوران كودكى، در درياى روياهاى شيرين غوطه ور مى‌شديم و با خلاقيت كودكانه، دنياهاى رنگارنگى در اطراف خود خلق مى‌كرديم. اگر نگوييم همه، دست كم بيشتر اين روياها با گذشت سال‌ها و گذر از دوران كودكى به بزرگسالى، آرام آرام رنگ مى‌بازند.
اما در اين ميان وظيفه‌ى هنرمندان، به خصوص تصویرگران کودک؛ حفظ اين خاطره ها و سرزنده نگهداشتن “كودك درون” و روياهاى شيرينش است. ضمن اين كه براى برقرارى ارتباط با روح كودكانه‌ى مخاطبان، نياز غيرقابل انكارى به اين بخش از دنياى درون خود دارند.
تلاش “سمانه مطلبى” طراح جوان ايرانى، براى ارتباط با دنياى شاد و خلاق كودكان، در همين راستاست. سمانه مطلبى متولد ٦٥، كارشناس گرافيك و عضو انجمن تصويرگران است. او تاكنون در چندين نمايشگاه انفرادى و گروهى، آثارش را به نمايش گذاشته و با نشريات مختلفى مثل كيهان بچه‌ها، همشهرى بچه‌ها، سروش و … در زمينه ى تصويرسازى همكارى داشته است.
با نگاهى به آثار او متوجه نكته‌ى جالبى در به تصوير كشيدن طرح‌ها مى‌شويم: تكنيك منحصر به فرد دوخت بر روى پارچه! متريال آثار او را نه كاغذ، بلكه پارچه و سوزن و نخ تشكيل مى‌دهند! اين تكنيك در عين جذاب بودن، قطعا مشكلات و مرارت‌های خاص خودش را دارد. از توجه به ظرافت و جزييات گرفته تا فضاسازى و امكان محدود براى اصلاح تصاوير و در نهايت همگون‌سازى فرم و محتوا.
سمانه خود در مورد تكنيك آثارش مى‌گويد: از کودکی خانه‌ى پدر بزرگم پر بود از پرچم‌های گلدوزی شده‌ى عزادارى امام حسین. پدر بزرگم حسینه‌ى بزرگی داشت و هر هفته در خانه‌شان هیأت داشتند. از آن موقع‌ها عاشق نخ و سوزن و چرخ خیاطی شدم!
با هم به ديدن تصويرسازى‌هاى او براى كتاب “يك خانه از مقوا” كه با تكنيك رنگ و دوخت كار شده است مى‌نشينيم. اين كتاب، مجموعه شعرهاى كودكانه است كه توسط نشر سوره مهر در دست انتشار قرار دارد.
