وجود انسانها به صورت فطری با طبیعت گره خوردهاست. هرچیزی که وابسته به طبیعت است برای ما انسانها با احساسات خوب و آرامش همراه است. دیدن خط و خوشنویسی هم به دلیل حس نوستالژیک و استفاده از آن در محیطهای مذهبی، مخصوصا برای ما ایرانیها، همواره با حس آرامش و زیبایی همراه است. حالا فرضکنید این دو در کنارهم قرار بگیرند و به شکلی تلفیقی، یک اثرهنری را خلق کنند.
در آخرین پروژهی بهاری روزرنگ، باهم به تماشای گالری زیبایی از کارهای میلاد داداشزاده و توضیحات او در مورد آثارش مینشینیم. او در این مجموعه کلمات جاری بر زبان طبیعت را با خطوط خوشنویسیشده به تصویر درآوردهاست.
گرهخوردگی با طبیعت
«ارتباط بصری مخاطب با طبیعت، اغلب موجب یادآوری خاطرات و ایجاد احساس آرامش میشود. این ارتباطبصری خط و خوشنویسی با مخاطب کمی متفاوتتر از تصویر طبیعت عمل میکند. خط در نوشتار (به دلیل نوع فرمی که در نوشتن بهوجود میآید) در ذهن مخاطب با مضمون شعر یا سخن ارتباط دارد و با دیدن آن تصویری بر پایه تخیل مخاطب نسبت به کلام به وجود میآید.»
قابلیتهای خط ثلث در همراهی با فرمهای طبیعی
«خط ثلث قابلیت بالایی در خارجشدن از فرمهای سنتی و قالبهای هندسی، سوارنویسی و تغییر موقعیت قرارگیری حروف در کنارهم دارد. ظرفیت این خط کهن، برای در هم تنیدن خطوط به شکل ملموسی هویداست. همین ظرفیت «در هم تنیدگی» در طبیعت نیز به وفور در دسترس وقابلرویت است.»
ایدهی اصلی این آثار، تلفیق و گرهزدن خط ثلث و طبیعت، برپایهی تخیل است. هدف هنرمند، انتقال پیام اشعار به مخاطب، به واسطهی تلفیق آن با طبیعت است. داداشزاده معتقد است که پیام خاص شاعران با این شیوه به شکل بهتری به مخاطب منتقل میشود و این ادغام بصری میتواند در روح و جان بیننده رسوخ کند. او برای شروع ابتدا شعر مورد نظرش را با خط ثلث بر روی کاغذ تحریر مینویسد، سپس آن را اسکن کرده و بعد از انتخاب تصویر، شروع به طراحی و تلفیق خط و تصویر با یکدیگر میکند.
«در نگاه اول قابلیت بالای تلفیق فرمی خط ثلث با طبیعت کمی تعجبآور به نظر میآید، اما در نهایت پس از تلفیق این دو عنصر احساس آرامش و حال خوب به مخاطب منتقل میشود.»
تنوع ترکیب کلمات و پیچیدگی طبیعت و توجه به معانی کلمات و تصاویر، در عین چالش به نوعی برای هنرمند الهامبخش بوده است. او بهدستآوردن یک راه بهتر برای انتقال معانی به مخاطبانش را یک تجربهی شیرین میداند.