در هشتمین اپیزود از سریال هنرمندان دیوانه با چارلی چاپلین افسانه‌ای همراه شدیم. از کودکی گفتیم که در سالن های تئاتر درجه ۳ لندن به عنوان پسر بچه‌ای فقیر روی صحنه رفت و سختی‌های مدامی کشید، تا پیرمرد سپید مویی که در مراسم اسکار یکی از طولانی‌ترین تشویق‌ها را از آن خود کرد. او بعد از 78 سال فعالیت هنری به عنوان محبوب‌ترین و بزرگترین هنرمند قرن بیستم میلادی شناخته می شود.
در دورانی که کمتر هنرمندی به چنین شهرتی دست پیدا می‌کرد، او موضوع اصلی گفتگو در محافل هنری جهان بود. او ولگرد کوچولو، کاراکتر خاموشی که سکوت بلندی داشت را خلق کرد و توانست به واسطه آن از دغدغه هایش به مردم بگوید.
اندرو ساریس در سال ۱۹۹۸ وی را اینگونه توصیف کرد: بدون شک چاپلین، یگانه و مهم‌ترین هنرمند تاریخ سینماست خارق‌العاده‌ترین عملکرد را داشته و هنوز جهانی‌ترین نماد کمدی است، چهره‌ای شاخص و برجسته در فرهنگ جهان و مبدل سینما به هنر هفتم.
فیلم های چارلی چاپلین معروف هستند به اینکه هیچ فیلمنامه‌ای ندارند و او تا قبل از ساخت فیلم دیکتاتور بزرگ در سال ۱۹۴۰، هیچ وقت یک فیلم‌نامهٔ کامل نداشته است. از جمله فیلم های مطرح او کودک، عصرجدید، دیکتاتور بزرگ، موسیو وردو، روشنایی‌های شهر، جویندگان طلا و … است.
چارلی معمولا فیلم رو با یک موضوع مهم شروع می‌کند و آنقدر یک صحنه را ضبط می کند تا به چیزی که می‌خواهد برسد، به همین خاطر روند ساخت فیلم هایش خیلی طولانی بود.
چارلی چاپلین در دوران فعالیت هنری اش سه بار موفق به دریافت جایزه اسکار شد و در آخرین سالهای زندگی اش بعد از زمان طولانی که در تبعید بود، برای گرفتن جایزه افتخاری اسکار به امریکا بازگشت و شاهد 12دقیقه تشویق ایستاده هنرمندان شد.
چاپلین توی این بازگشت شکوهمندانه به امریکا جایزه باران شد، این ادای دین به هنر چاپلین بود که بعد از سالها تلاش، نبوغش زیر سایه سیاست رو به خاموشی بود. اما این استقبال که تا امروز بی نظیر بوده احتمالا باعث شده که چاپلین با خیال آسوده‌تری سالهای آخر زندگی اش را سپری کند.
برای شنیدن زندگی چارلی چاپلین و داستان های جذاب و شنیدنی آن رادیو روزرنگ را در پادگیر ها دنبال کنید.
