صلح و دوستی و آرامش میان تمام انسانها، همواره یکی از آرزوهای قدیمی آدمیان و ساکنین روی کره‌ی زمین بوده است. کودکان، زنان و مردان زیادی در اثر زیاده‌خواهی تعداد کمی انسان زورگو در طول تاریخ کشته شده‌اند و این موضوع هنوز که هنوز است، نقطه ضعف انسان است. هرساله جشنواره‌های زیادی با این موضوع برگزار می‌شود و هنرمندان از سرتاسر دنیا آثارشان را به نمایش می‌گذارند. همه به دنبال راهی هستند تا با نشان دادن زیبایی‌های صلح، از به وجودآمدن جنگ با نازیبایی‌هایش جلوگیری کنند.
در پروژه این هفته روزرنگ مریم قلعه‌نوئی، از پروژه‌ای که برای جشنواره صلح و دوستی انجام داده است، می‌گوید. که متاسفانه این جشنواره هیچ‌گاه برگزار نشد.
قلعه‌نوئی بیت زیر از سعدی را مبنای اصلی پروژه صلح و دوستی می‌داند:
«چو شاید گرفتن به نرمی دیار/ به پیکار خون از مشامی میار»
«این تصویرسازی‌ها را برای جشنواره‌ی صلح و دوستی طراحی کردم که هرگز برگزارنشد و از آن‌جا که علاقه‌ی زیادی به این پروژه داشتم ترجیح دادم آن را در صفحه‌ی اینستاگرامم منتشر کنم.»
جستجو، اتودهای اولیه و اجرا
«معمولا برای هر پروژه حتی کوچک‌ترین آن‌ها سرچ تصویری می‌کنم و تصویرسازی‌های ایرانی و خارجی را مشاهده می‌کنم. پس از آن یک هفته را کامل به اتود زدن اختصاص می‌دهم. گاهی فقط خط‌خطی می‌کنم و از آن‌ها ترکیب‌های متفاوت به وجود می‌آید. بعد از آن نوبت انتخاب اتودهای مناسب و اجرای آن‌هاست.»
انتخاب پالت رنگ‌ها و سبک کلی در پروژه صلح و دوستی
«در پروژه صلح و دوستی از نگارگری‌های ایرانی استفاده کردم و الهام گرفتم. هم برای ترکیب بندی هم فرم ایستادن کارکترها و هم پوشش و پترنی که در لباس‌هایشان به کار بردم.»
«مهم‌ترین چالش انتخاب پالت رنگی بود که آیا براساس همان نگارگری رنگ‌ها را انتخاب کنم یا خیر. در نهایت تصمیم گرفتم راه متفاوت‌تری در پیش بگیرم و با پالت رنگی محدود به سراغ اجرا بروم.»
