افرادی که تمایل دارند مالکیت آثار خود را داشته باشند، باید فراتر از وارد کردن تنها پرامپتها به ابزارهای خود اقدام کنند. دفتر کپی رایت ایالات متحده مرز واضحتری میان محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی و هنر انسانی تعیین کرده و تأکید کرده است که حقوق کپیرایت تنها به خالقان انسانی تعلق دارد.
اگرچه هوش مصنوعی قادر است نتایج قابل قبولی ایجاد کند، اما هنوز یک چیز اساسی که قوانین کپیرایت بیشترین ارزش را برای آن قائل هستند، ندارد: خلاقیت انسانی. گزارشی جدید از این دفتر که تحت عنوان «کپی رایت و هوش مصنوعی — قسمت دوم: قابلیت کپی رایت» در تاریخ 29 ژانویه 2025 منتشر شد، روشن میکند که آثار کاملاً تولید شده توسط هوش مصنوعی از نظر کپیرایت قابل حفاظت نیستند. با این حال، آثار تولید شده با کمک هوش مصنوعی که در آنها ورودی انسانی واضحی وجود داشته باشد، ممکن است مشمول کپیرایت شوند.
طبق دستورالعملهای جدید، تنها وارد کردن پرامپتها به ابزاری مانند ChatGPT، DeepSeek یا Midjourney، کسی را به صاحب حقوق کپیرایت تبدیل نمیکند. دفتر کپیرایت تأکید میکند که برای اثبات مالکیت انسانی باید یک مشارکت خلاقانه واقعی وجود داشته باشد، مثلاً اصلاح، ترتیبدهی یا ادغام عناصر تولید شده توسط هوش مصنوعی در یک اثر بزرگتر. هر پرونده بهطور جداگانه بررسی خواهد شد تا میزان مشارکت انسانی مشخص شود.
بیشتر بخوانید: هوش مصنوعی و چالش قانون کپی رایت
گزارش بهروزرسانی شده که توسط شایرا پرلموتر، ثبتکننده کپی رایت منتشر شده، بر این نکته تأکید دارد که قوانین کپیرایت برای محافظت از بیان انسانی طراحی شدهاند، نه محتوای تولید شده توسط ماشین. این گزارش در شرایطی منتشر میشود که تنشهای قانونی در مورد هوش مصنوعی افزایش یافته است، از جمله بحثهایی در خصوص نحوه آموزش مدلهای هوش مصنوعی با استفاده از مواد دارای کپیرایت. نسخه سوم از این گزارش احتمالاً این مسائل را بیشتر بررسی کرده و نگرانیهای مربوط به مجوز و مسئولیتهای احتمالی توسعهدهندگان و کاربران هوش مصنوعی را به چالش خواهد کشید.
شایرا پرلموتر، ثبتکننده و مدیر دفتر کپیرایت ایالات متحده، در این باره میگوید:
«پس از بررسی نظرات عمومی گسترده و وضعیت کنونی پیشرفت فناوری، نتیجهگیریهای ما بر اهمیت خلاقیت انسانی در قوانین کپیرایت تأکید میکند. زمانی که این خلاقیت از طریق استفاده از سیستمهای هوش مصنوعی ابراز شود، همچنان از حمایت برخوردار است. اما اعطای حمایت به موادی که عناصر بیانی آنها توسط ماشینها تعیین میشود، به جای تقویت اهداف قانون اساسی کپیرایت، آنها را تضعیف میکند.»
این موضع گیری تأثیرات گستردهای بر صنایعی دارد که بهطور فزایندهای در حال استفاده از هوش مصنوعی در تولیدات خود هستند. فیلمسازان، موسیقیدانان، نویسندگان و هنرمندان دیجیتال که از ابزارهای هوش مصنوعی بهره میبرند، باید اطمینان حاصل کنند که ورودی خلاقانه خود بهطور واضح در آثارشان قابل مشاهده است تا بتوانند از حمایت کپیرایت برخوردار شوند. یک پرونده مهم که مربوط به یک اثر هنری تولید شده توسط هوش مصنوعی در سال 2022 به نام «Théâtre D’opéra Spatial» است، مثال خوبی از این موضوع میباشد. دفتر کپیرایت از اعطای حمایت کامل به این اثر خودداری کرد و حکم داد که خالق انسانی آن، کنترل خلاقانه کافی بر روی نتیجه نهایی نداشته است.
هنرمندانی که قصد دارند از آثار خود محافظت کنند، باید اطمینان حاصل کنند که ردپای خلاقیتشان بهطور آشکار در آثارشان دیده میشود؛ چرا که در دنیای مالکیت معنوی، هوش مصنوعی قادر به تولید محتوا است، اما نمیتواند همانطور که انسانها قادرند، بهطور کامل خلق کند، بنویسد یا بسازد.