پرتره‌های آبرنگی

با وجود اینکه تنوع بالایی از کارهای طراحی و تصویرسازی در اطرافمان وجود‌ دارد، کم پیش می‌آید که کارهایی با سبک خاص و متفاوت ببینیم.
آن اوایل، زمانی که پرتره‌های آمادئو مودیلیانی را می‌دیدم، با خودم می‌گفتم، چه چیزی این هنرمند را انقدر برجسته‌کرده‌است؟ با کمی بالا و پایین‌کردن تصویرها و پرتره‌ها دیدم که او صورت انسان‌ها را در قالب سبک خودش به تصویر می‌کشد. به این‌ معنی که شما همیشه می‌فهمید که پرتره را چه‌کسی ترسیم‌ کرده‌ است. و البته کسی که در تصویر می‌بینید نیز به‌خوبی شناخته می‌شود. درست مثل فونت‌ها که حروف و کلمات در قالب آن‌ها ریخته می‌شوند و خروجی اگرچه همان کلمات‌اند، اما قطعا ظاهری متفاوت دارند.

پرتره‌های آبرنگی

زمانی که این پرتره‌های آبرنگی را دیدم، اولین چیزی که به ذهنم رسید، دقیقا همین قالب یکسان آن‌ها بود. او برای رنگ‌ها، سایه‌ها، خطوط و چشم‌هایی که ترسیم می‌کند، سبک مخصوص خود را دارد. تک‌تک اجزای تصویر به شیوه‌ی مخصوص او در کنارهم قرار گرفته‌اند. بعد از دیدن چندتای اول می‌توانید دیگر خودتان بفهمید که پشت تمام آنها یک هنرمند است که چهره‌ای را در قالب سبک خودش ریخته و به‌جز شخصی که پرتره‌ی او ترسیم شده، این اثر هنرمندش را نیز به شما یادآور می‌شود. در پروژه‌ی این هفته‌ی روزرنگ، مریم محمودی‌ مقدم در کنار گالری از مجموعه کارهایش، به شکلی خلاصه از روند طراحی و اجرای تصویرسازی‌هایش برایمان گفته‌ است.

یکی‌شدن پرتره با تصویرسازی

«سالهاست که طراحی می‌کنم، از زمان کودکی، گرافیک و هنرهای تجسمی خوانده‌ام و تصویرسازی را به شکلی جداگانه دنبال کرده‌ام. کار اصلی من تصویرسازیست، و تصویرسازی برایم هیچ‌جا جدا از پرتره نبوده. همه‌ی اینها باهم جلو رفته‌اند. ترسیم پرتره بیشتر برایم شبیه یک بازی است، زیاد ذهنم را درگیر نمی‌کند، با آن احساس راحتی دارم و برایم بسیار لذت‌بخش است. پرتره‌ها هیچ‌گاه مثل تصویرسازی درگیرم نمی‌کنند.»

سایه‌روشن‌های دیجیتالی

«اتودها، سایه‌روشن‌ها و در انتها نهایی‌کردن‌کار، تماما به صورت دیجیتال و با نرم‌افزار پروکریت انجام می‌شود. برای انتخاب سوژه‌ها خیلی سخت‌گیرهستم، بسیار عکس می‌بینم و آنها تاثیر خودشان را می‌گذارند. در اجرای کارها، چالش اصلی من شبیه‌سازی اجرای دیجیتال با تکنیک دستی است.»

پرتره‌های بیشتری از مریم را میتوانید در صفحه اینستاگرامش ببینید

مریم محمودی‌ مقدم