عروسک

آلمان 25 سالگی عروسک «داس بروت» را جشن می‌گیرد

داس بروت، یک عروسک نان افسرده آلمانی که در ابتدا به عنوان یک شخصیت کودکانه شناخته می‌شد، حالا 25 سالگی برند خود را جشن می‌گیرد. این شخصیت که به طور غیرمنتظره‌ای در میان بزرگسالان هم محبوب شد، در طول این سال‌ها به یکی از نمادهای تلویزیون آلمان تبدیل شده است.

«برند داس بروت» یک عروسک خیمه‌شب‌بازی است که با صدای غمگین و لحن بدبینانه‌اش شناخته می‌شود. با عبارت معروف «Mist!» (که به معنای «افتضاح!» است)، برند همیشه نشان‌دهنده بدبینی و درون‌گرایی است. این شخصیت داستان زندگی و روایتگر فردی است که هیچ علاقه‌ای به تلویزیون ندارد و آرزو دارد که تنها به خانه برگردد و به کاغذ دیواری نگاه کند.

عروسک

آغاز برند داس بروت

برند داس بروت از ابتدا به عنوان یک طراحی ساده روی دستمال سفره در یک پیتزافروشی متولد شد. این طراحی توسط Tommy Krappweis انجام شد که آن را از چهره همکارش Norman Cöster الگو گرفت. این دو برای کانال کیکا (KIKA)، یک شبکه تلویزیونی کودکان در آلمان، خواسته شده بودند تا شخصیت‌های ماسک طراحی کنند.

طراح کمیک Georg Graf von Westphalen برند را به شکل یک نان «پولمن» طراحی کرد، نانی که معمولاً برای ساندویچ‌ها استفاده می‌شود. برند با خلق بدبینی و حس شوخ‌طبعی خاص خود، کلیشه‌های آلمانی را به تصویر می‌کشد.

اولین قسمت برند در سال 2000 پخش شد و در کنار دوستان خوش‌بینش—گوسفند چیلی و بوته بریگل—معرفی شد.

محبوبیت غیرمنتظره

در ابتدا، برند داس بروت به عنوان یک شخصیت مخصوص کودکان شناخته می‌شد، اما پخش شبانه قسمت‌های کوتاه او از ساعت 9 شب تا 6 صبح در تاریخ 1 ژانویه 2003 باعث شد که او طرفداران بزرگسال زیادی پیدا کند. این افراد اغلب کسانی بودند که در خانه بودند و یا پس از یک شب طولانی از مهمانی به خانه برگشته بودند. این پخش شبانه باعث شد که برند به یک کلاسیک فرهنگی در آلمان تبدیل شود.

در سال 2004، برند داس بروت برنده جایزه آدولف گریم، معادل امی در آلمان، شد. هیئت داوران در ارزیابی خود گفته بودند که برند نماینده «حق داشتن حال بد» است.

عروسک

ربودن برند

برند داس بروت حتی به عنوان یک شخصیت محبوب، گرفتار حوادث غیرمنتظره هم شده است. در سال 2009، مجسمه دو متری او از جلوی ساختمان شهرداری شهر ارفورت دزدیده شد. گروگان‌گیران مدعی شدند که این کار به دلیل اعتراض به یک شرکت آلمانی بوده که اجاق‌های سوزاندن برای اردوگاه‌های نازی‌ها تولید می‌کرده است. برند پس از دو هفته آزاد شد و در یک پادگان متروکه پیدا شد.