«از همان دوران كودكى، داشتن پدری نقاش و بزرگ شدنم در میان بوم و رنگ و شعر خوانیهای پدربزرگم از کتابهای کهنی همچون شاهنامه، جهان بینی مرا شكل داد. به خاطر دارم که مدتها در میان کتابهای پدر در جستجوی تصاویر ماورا واقعی مثل تصویر تاجگذاری حضرت مریم بودم. آثار «انگراند شارنتون» در کتاب رنگ «ایتن» انقدر برایم جذابیت داشت که ساعتها محو آن میشدم. همه اینها بستری را برایم فراهم کرد که ناخوداگاه در مسیر کار تصویرسازی قرار بگیرم.
و اما رویکرد و جهان بینی من نسبت به آثارم در زمینهی تصویرسازی فضای کار کاملا سوررئال است؛ تلفیقی از انسان و حیوان که نمایانگر انسانهایی است با رفتارهای حیوانی که فارغ از انسانیت، بیشتر خوی حیوانی خود را پرورش دادهاند. خالی بودن چشمها از دید من به این علت است که چشمها مهمترین عضو در صورت انسان است که تمامی احساس درونی هر فرد را بیان می کند و حذف آن تاکیدی است بر این جریان که صورت فارغ از چشم همانند ماسکی است بی روح و تهی.»
«ملیحه عینعلی» متولد ۱۳۶۰ و دارای مدرک کارشناسی گرافیک در گرایش تصویرسازي است. او از سال 78 فعالیت حرفهای خود را در زمینه تصویرسازی با مجله کیهان بچه ها و سروش کودکان شروع کرده است. مليحه برگزیدهی دو دوره مسابقات بلگراد یوگوسلاوی در سال هاى۲۰۰۷ و ۲۰۰۵ و برگزیدهی مسابقات شارجه ۲۰۱۲ است. او همچنین برگزیدهی زیباترینهای کتاب دنیا در آلمان بخاطر تصویرسازی کتاب کوچک عشق – نشر حوزه نقره – نیز میباشد. مجموعهی امروز بخشی از تصویرسازی های کتاب مثنوی معنوی مولوی به روایت حمیدرضا نجفی است که توسط انتشارات پارسه منتشر شده است.