روایت‌گری و قصه‌گویی در پوسترهای تئاتر

« شروع یک نمایش با دیدن پوستر آن آغاز می‌شود؛ یا به عبارتی پوستر تئاتر، دریچه‌ای برای ورود به اتمسفر یک اجراست. تفاوت یک پوستر نمایش نسبت به دیگر گونه‌های طراحی پوستر را می توان در روایت‌گری و قصه گویی آن بر شمرد.

از نظر من (این می تواند یک نظر شخصی و برای یک نفر باشد) پوستر نمایش به دور از لو دادن کلیت نمایش، باید ایده و روایتی پنهان داشته باشد و مخاطب را تشویق کند که پس از دیدن نمایش مجددا به پوستر رجوع کرده و طرح، اجزا و کانسپت استفاده شده در پوستر را به نمایشی که دیده است ربط دهد. پوستری موفق است که به دور از فرم گرایی،کلی گویی و به رخ کشیدن سبک شخصی یک طراح، ایده، مضمون و محتوای نمایش را با زبان گرافیک و با جهان بینی طراح به عنوان مولف، به مخاطب انتقال دهد.

همه سعی من در کنار ارتباط موازی با ذهنیت کارگردان به عنوان سفارش دهنده ( و نه صرفا خوانش یک متن)،این است که با استفاده از زبان و المان هایی ساده و دم دستی و تولید کانسپت هایی ساده، پوستر ارتباطی آسان با مخاطب داشته باشد و به قول معروف از فضای هنر برای هنر و مخاطب خاص فاصله گرفته و با رعایت استانداردهای بصری، جذب مخاطب تئاتری جدیدی در پی داشته باشد؛ البته به این معنا نیست که هر طرح و اثری را به مواجهه دیداری مخاطب فرستاده و سلیقه بصری مسمومی که در جامعه رواج دارد را خراب تر کنیم.

در این مجموعه منتخبی از پوسترهایی را می‌بینید که در یک فضای بعضا شبیه هم و با ساخت کانسپت و تکنیک هایی مثل چیدمان ،عکاسی استیج، تصویرسازی، کولاژ کاغذ و پارچه و … برای مجموعه‌ای از نمایش‌ها طراحی شده‌اند.»

محمد افشار متولد ۱۳۶۲ مشهد و فارغ التحصیل مهندسی کامپیوتر است.