«حضور حیوانات در حافظه‌ی تصویری جهان قدمتی دیرینه دارد. از تصاویر درج شده در غارهای آلتامیرا و لاسکو گرفته تا سفال‌های تپه سیلک و دیوارهای شهر بابل همگی پر از نقوش حیوانی است که بسیاری از این حیوانات رویکرد اسطوره‌ای به خود گرفته و در بعضی مواقع با گونه‌های دیگری از چهارپایان مخلوط می‌شوند و موجودیتی جدید به خود می‌گیرند. آثار انیس تبرایی رفتاری خاص از فرم اسب، مخلوط شده با فرم‌های پیچیده است و جز‌ئی نگری آثار وی نشان از توانایی وی در حوزه تصویرسازی دارد.»
اینها توصیفات «فرشید پارسی‌کیا» از مجموعه‌ای از آثار انیس تبرایی است. انیس در این مجموعه با ترکیب آناتومی حیوانات به ویژه اسب، نقوش باستانی و تاریخ هنر، آثاری بدیع و نوآورانه خلق کرده است.
«مطالعاتم را در مورد موجودات اسطوره‌ای، نسخ خطی شاهنامه و دیوارنگاره‌های باستانی از سبک کلاسیک نقاشی‌های ایرانی الهام گرفته‌ام. دگردیسی در آثار من بازتاب احساسـات انسان بر ترکیبی از حیوانات است. وسواس در تکرار نقوشی از تجزیه و تحلیل در تشریح اسب‌های نقاشی ایرانی باعث شد تــا علاوه بر بکارگیری چندین زاویه، الگوهای تزئینی ایجاد کنم. حوزه فعالیت من در بازتاب بین‌المللی به ویژه جشنواره‌ها، نمایشگاه‌ها، بینال‌ها و مجلات خارج از ایران بوده و هست.»
در پروژه‌ی این هفته روزرنگ با عنوان «شیهه» باهم بخشی از آثار تبرایی را می‌بینیم. این مجموعه متعلق به نمایشگاه آثار اوست که در آذرماه سال گذشته در گالری دنا به نمایش درآمدند. او چالش اصلی خود را در این پروژه «دگردیسی فرم اعضای‌بدن حیوانات و ارائه‌ی ترکیبات نو» می‌داند.
