انیمیشن کوتاه « فتو »

انیمیشن کوتاه فتو؛‌ روایتی از تهران قدیم

پست امروز روزرنگ اختصاص به انیمیشن کوتاه فتو ساخته ی مریم خلیل زاده است که چند سال پیش تولید شده است .

داستان این انیمیشن دو بعدی ، در تهران قدیم و در خیابان لاله زار اتفاق می افتد و درباره روایت نامه یک زنِ چاق در خیابان لاله زار به خواهرِ لاغرش است که درسال ۱۳۴۶ اتفاق می افت. یکی از جذابیت های این انیمیشن، فضاها و نقاشی های زمینه ی آن می باشد که براساس عکس های قدیمی و واقعی از تهران قدیم طراحی شده است.

در این انیمیشن، کافه ها، خیابان ها، ساختمان ها، مغازه ها ، سینماها و کافه های قدیم تهران دیده می شود و صدای موسیقی و سازهای خیابانی و رادیو ها ی قدیم بگوش می رسد ، این انیمیشن در بخش غیررقابتی جشنواره ی انسی فرانسه در سال ۲۰۱۰ به نمایش در آمد و در دیگر جشنواره های خارجی و داخلی نمایش داده شد و جوایزی کسب کرد.

مریم خلیل زاده کارشناس ارشد انیمیشن از دانشگاه هنر است و تا به حال فیلم های چیزی مثل ، عکس ، زنی زیریخ یخها آواز می خواند ، کبوتر سفید کنار آینه و مثل یک پروانه روی یک قلب را کارگردانی کرده است. آخرین فیلم او مثل یک پروانه روی یک قلب ، امسال در جشنواره ی فیلم کوتاه تهران جایزه ی بهترین متحرک سازی را گرفت.

دیگر عوامل انیمیشن کوتاه فتو عبارتند از:
نویسنده ، کارگردان، لی اوت و بک گراند : مریم خلیل زاده
تدوین و صداگذار : لیلا خلیل زاده
انیماتورها: مریم چرم چی – آزاده معزی – مریم خلیل زاده
موسیقی : شراره شیخ خان
تهیه کننده :مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و مریم خلیل زاده

انیمیشن کوتاه « فتو »

انیمیشن کوتاه « فتو » انیمیشن کوتاه « فتو »  روایتی از تهران قدیم  روایتی از تهران قدیم

 روایتی از تهران قدیم

 روایتی از تهران قدیم

 روایتی از تهران قدیم

 روایتی از تهران قدیم  روایتی از تهران قدیم  روایتی از تهران قدیم  انیمیشن کوتاه « فتو »

 مریم خلیل زاده

 

 

https://aspb1.cdn.asset.aparat.com/aparat-video/547441c273053b6a3c522b8bc809c93c6382082-360p.mp4


image 
imageimageimage
  1. احساس مى كنم فضاى كار رنگ و بوى ايرانى نداره، و نمى توان با اين تصويرسازى ها به تهران قديم رفت. موفق باشيد

  2. فضا ایرانی، حتی ایران دوران معاصر را تداعی نمیکند.
    طراح با این فضا بیگانه است.انتخاب نادرست اشیا، رنگها، بافت و …. در عدم دستیابی به این منظور ناکارآمد هستند. سلیقه در حد جمعه بازار و نوستالژی آنچنانی است.

    1. -طراح با این فضا بیگانه است.انتخاب نادرست اشیا، رنگها، بافت- ممکنه برای هرکدوم از مواردی که نام بردید مثال صحیحش رو بزنید تا ما هم متوجه بشیم؟

  3. درود. تلا ش کارگردان برای همانند سازی فضای تهران قدیم که با کمک گرفتن از عکس های موجود انجام شده قابل تقدیر هست اما متاسفانه در انتقال حال و هوای آن برهه زمانی موفق نبودند مهمترین ایراد را میتوان به انتخاب موسیقی وارد نمود .موسیقی انتخابی که از فیلم فارسی های کوچه بازاری دهه 50 برداشته شده و مرتب هم در طول فیلم تکرار میشود متاسفانه اصلا با آن دوره از طهران قدیم که تصویرسازی شده هم خوانی ندارد. ایشان بیشتر تحت تاثیر فیلم های فارسی(به اصطلاح آبگوشتی) دهه 50 بودند البته ان هم دوره ای از تاریخ تهران می باشد اما بسیار معاصرتر ار انچه در فضای فیلم میبینیم.ایراداتی دیگه که در فیلم مشهود است .سینک نبودن صدا و تصویر در کارکتر مادربزرگ داخل تابلو هنگام سرفه کردن توجه نکردن به نورپردازی و زاویه تابش نور.. به امید آثار بهتر …موفق باشید.

  4. غير از كافه نادرى و عكاس خانه ارتباط خاصى با تهران قديم نديدم … فضا هم بسيار شبيه بازى ماشيناريوم بود

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *