داستانی تخیلی، پرتنش و احساسی از موجودی که برخلاف همیشه نمی خواهد کسی را بترساند . تصویرسازی های “من مترسکم ولی می ترسم” نوشته” احمد اکبرپور” که به تازگی منتشر و وارد بازار کتاب شده است، به پروژه امروز روزرنگ دعوت شده اند.
« مترسک در طول داستان احساسات گوناگونی از ترس، هیجان و ناامیدی تا شجاعت و امید را تجربه می کند. داستان فضایی اکسپرسیو را به نمایش می گذارد که آغاز کارم برای تصویرسازی قرار گرفت و سعی کردم این تنش ها را با تغییر در زوایای دید، رنگ ها و پرداختن به احساسات مترسک به نمایش بگذارم. پس از پذیرفته شدن طرح های اولیه از سوی ناشر، حدودا یک ماه برای استوری بورد کلی داستان در نظر گرفته شد و بعد از آن شروع اجرای نهایی فریم ها بود که حدود 3 – 4 ماه وقت صرفش شد.
دوست دارم تا حد ممکن به داستان پایبند باشم چون این نویسنده است که تخیلات داستان را در ذهن من آغاز کرده و پیدا کردن دست خطی از طراحی که هم بیان نویسنده در آن باشد و هم روایت تصویری من، بیشترین چالشم در این کار بود. به خصوص در این کتاب به عنوان اولین مجموعه ام، بیشتر از اینکه به دست خط شخصی تصویری خودم تکیه کنم دوست داشتم به زبان نویسنده ، روایت تصویری ببخشم. اگرچه از طرف کتابخانه ملی گروه سنی ب برای مخاطبان داستان تعریف شده اما به عقیده من این داستان محدوده سنی ندارد و برای بزرگسالان هم کتاب بسیار جذابی خواهد بود، چرا که مضمون داستان محدود به سن خاصی نیست و ما در هر سنی ممکن است از یاد ببریم که ظاهر هر ماجرایی تمام ماجرا نیست. در اتودهای اولیه ای که از مترسک برای این داستان می زدم، کمی بزرگسالانه تر و حتی متناسب با داستانی به مراتب ترسناک تر هم بود، اما با در نظر گرفتن گروه سنی طرح ها تغییر کرد و کودکانه تر شد . در بقیه داستان هم به همین منوال با اینکه سعی بر این بود که طراحی نزدیک به واقعیت باشد سن مخاطب هم در نظر گرفته شد.
درباره این مجموعه مطمئنا تمامی فضاهای اکسپرسیوی که در آثارتجسمی هنرمندان دیده ام و حتی آثار سینمایی موجود در این زمینه، بر من تاثیر گذاشته اند و از آنها بسیار آموخته ام. به غیر از این، انیمیشن های ژاپنی و احساسات و هیجان گرایی موجود در آثارشان همیشه مورد الهام من بوده اند. اما مهمترین چالشی که همیشه با من همراه بوده از تصویرسازی کردن یک داستان کوتاه گرفته تا یک کتاب تصویری، متناسب بودن فضای تصویری با فضای روایتی داستان است. همیشه فضای داستان را مقدم بر طراحی شخصی خودم دانسته ام و دوست داشتم فضایی را خلق کنم که داستان حقیقتا درآن اتفاق افتاده ، نه فضای تصویری که مختص به خودم باشد. بیشترین سختی ای که این مسئله به دنبال دارد خلق فضایی جدید برای هر داستان است که هم، زمان بیشتری می برد هم زحمت بیشتری چرا که باید تمامی کلیشه های ذهنی را کنار گذاشت و به طراحی جدیدی متناسب با بیان نویسنده رسید.»
« مریم طهماسبی» متولد 1372 فارغ التحصیل کارشناسی ارتباط تصویری از دانشکده هنرهای زیباست. او از سال 1394 کار خود را در زمینه تصویرگری با مطبوعات آغاز کرده و تا کنون با پروژه های متنوعی از طراحی گرافیک، تصویرسازی وانیمیشن همکاری کرده است. کتاب” من مترسکم ولی می ترسم” اولین کتاب تصویری اوست.
