پروژه کوکاکولا
« بر کسی پوشیده نیست که شرکت آمریکایی کوکاکولا با فروش محصول خود در بیش از 200 کشور جهان پرطرفدارترین نوشیدنی گازدار جهان به حساب میآید. این شرکت شناخته شدهترین نام تجاری جهان و دومین واژه شناخته شده زبان انگلیسی است؛ از همین رو به یکی از نمادهای فرهنگی کشور ایالات متحده آمریکا تبدیل شده است.
هدف بنده در پروژه کوکاکولا دقیقاً اشاره مستقیم به بحث فرهنگ شدن یک برند با المانهای شناخته شدهاش (المانهایی که شاید به واسطه تکرار و تأکید همیشگی این محصول به لوگو و رنگهای سازمانیش (قرمز و سفید) شناخته شده است) داشت.
بنده البته به سبب حرفه و نوع نگاهم به بحث طراحی نتوانستم کاملاً از این روایت که چرا این ظاهر تکراری باید حتماً فرهنگ من و مردم من باشد بگذرم؛ از این باب خواستم که اول به خود و به همه نشان دهم که میتوان فرهنگی از جنس هنر ایران به واسطه شرکتی جهانی مثل کوکاکولا ایجاد کنم؛ پس با استفاده از نقوش درجه یک هنر کاشیکاری ایرانی (اسلیمی) و به کارگیری نقاشی مینیاتور بزرگان این سبک ملی و ترکیبشان با المانهای اصلی شرکت کوکاکولا طرحهایی را به وجود آوردم که از نظر فنی و هنری به فرهنگ بومی کشورم نزدیک شود (که البته حرف بنده زمانی کاملاً مفهوم خواهد شد که این طرحها در معرض دید عموم قرار گیرد و نتیجه کامل مشخص خواهد شد).
پروژه داریوش:
«نوشیدنیها به مدت 8000 هزار سال است که بخشی از فرهنگ و پیشرفت انسان بوده است؛ بدین روی تصمیم گرفتم که نقش کوچکی در این باب داشته باشم.
کارخانه نوشیدنی داریوش یکی از قدیمیترین برندهای ایرانی مقیم در کالیفرنیای ایالات متحده آمریکاست که بعد از مهاجرت از ایران در دهه 70 میلادی کار خود را در آن کشور بسط و گسترش داد و خوشبختانه بنده افتخار همکاری با این برند نام آشنا در زمینه تولید نوشیدنی را پیدا کردم.
اگر بخواهم راجع به طراحی و طرحی که برای یکی از بطریهای این مجموعه کار کردهام توضیح دهم باید بگویم که الهام بنده برای اجرای نقش پرسپولیس در طراحی این کار نشأت گرفته از فضای تاریخی اسم برند (داریوش) و فضای کار شده در کارخانه و دفتر برند بوده است که از المانهای معماری هخامنشیان استفاده کردهاند (که از نظر فنی و زیباییشناسی بسیار پسندیده است) و به همین دلیل تصمیم گرفتم این فضای آشنای تاریخی برای ایرانیان را به طرح و کانسپت اولیه خود نزدیک و قابل اجرا کنم که امیدوارم در این امر موفق شده باشم . خوشحال می شوم تا نظر مخاطبین را در مورد فرضیات بنده بدانم و از نظراتشان استفاده کنم.»
پروژه دیگر مسعود رستمی در روزرنگ را اینجا ببیتید.